Posted by roinesyo in
Mac Life
ไม่ได้อัพบล็อกอย่างต่ำ 3 เดือนแล้ว
ทำไมเวลามันถึงไปเร็วอย่างนี้นะ
กล่าวโดยรวมสรุป จนถึง smethailand
จะสรุปแล้วกันที่ผ่านมา 3 เดือนเกิดอะไรขึ้นบ้าง
อย่างหนึ่งที่ว่าเป็นเรื่องสำคัญในช่วงที่ผ่านมาตั้งแต่เปิดเทอมนี่
เจอเรื่องแรงๆหลายเรื่อง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องหักหลังเรื่องอะไรต่างๆ
เอาเป็นว่าทำให้เสียน้ำตาเลยทีเดียว
จนวันนี้ก็ต้องขอบคุณที่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้นมาทำให้เราได้มาถึงวันนี้
เอาเป็นว่าข้ามหน้าข้ามตาคนอื่นเลยล่ะ
ถึงวันหนึ่งเราก็ยืนหัวเราะกับความคิดที่เราไปเครียดตอนนั้นไปได้
ก็ตัดสินใจประกวดเลยละค่ะ Sipa Game Contest 2010
จริงๆแล้วปีที่แล้วเราก็แข่งระดับนักศึกษา แบบ PC Game
ได้รางวัลชมเชยมา ชื่อ ทีม Diamond Imagine
ปีนี้แข่งแบบบุคคลทั่วไป ชื่อทีมว่า AM หมายถึงอะไรนั่นเหรอ
มันจากชื่อเราเนี่ยและ อิอิ ชื่อแอมไง
(พูดถึงชื่อแอมนี่ที่มาของชื่อมันมาจาก ญาติผู้ใหญ่ตั้งให้บอกว่า ต่อไปให้ชื่อแอม บอกว่าต่อไปมันจะดัง ก็แบบว่าที่บ้านนึกว่าหมายถึงว่าแอม
ลำโพงอะไรพวกนี้ที่เสียงมันดัง แต่พอเราโตมาบอกว่ารู้แล้วทำไมถึงชื่อแอม )
เอาเป็นว่าแข่งและเข้ารอบ 7 ทีมสุดท้าย แต่เป็นแบบบุคคลทั่วไป แบบ social network gaming
รู้สึกเป็นเกียรติมาก เพราะผู้ที่เข้ารอบด้วยกันนั่นมีแต่บริษัทต่างๆ และอาจารย์พิเศษจากมหาวิทยาลัยดังๆ
มีกำหนดแข่งขันวันที่ 23 กันยายน 2553 ที่ ชั้น 5 พารากอน ใครไปทักได้นะค่ะ
อืม.มีเรื่องเศร้านิดหน่อย เรื่องคะแนนสอบการใน เทอมที่ 1 ปีที่ 3
ได้คะแนนประมาณนี้ 4 ตัว 20/30 22/30 23/40 25/30 คะแนนออกมาโดยเฉพาะตัวที่ 3 นี่แทบร้องไห้กันเลยทีเดียว
เรื่องสอบนี่หลังจากวันนี้ไปคือ 3 กันยายน 2553 นี่คงทำโปรเจคและเตรียมตัวสอบเต็มที่แล้วล่ะ
ก็ส่วนเรื่องงาน freelance ต่างๆ ณวันนี้ เราเป็นผู้ประกอบการเต็มตัว ไม่ได้ลงทำเองทุกอย่างแต่ต้องรู้ดีว่าเป็นอย่่างไร ทำอย่างไร
เปรียบเทียบความสำเร็จกับระยะเวลาของเราถือได้ว่าก้าวกระโดด ระยะเวลา ไม่เกิน 3 ปี
เริ่มจาก เด็กลูกกระจ็อกลูกน้องคนอื่นรับงาน>>รับงานเอง>>วิ่งตามบริษัทเพื่อสมัครงานและดูงานต่างๆ>>>ติดต่อ out source เพื่อเริ่มรับงานจำนวนมากขึ้น>>เปิดระบบรับสมัครงานเป็นเรื่องเป็นราว>>เตรียมเปิดบริษัทแล้ว
ความสำเร็จของเราจริงๆแล้วไม่ได้เกิดจากเราโดยทีเดียว มาได้จาก
"ลมใต้ปีก"
ผู้สนับสนุนด้านความคิดและความสำเร็จต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นคนที่เคยหักหลัง ครอบครัว อาจารย์ ผู้ให้ความรู้ต่างๆ
จริงต้องนับถือพี่ google และระบบอินเทอร์เน็ตที่ทำให้มีกินมีใช้จนถึงทุกวันนี้้เลย อิอิ
ที่สำคัญที่สุด คือคนรักของเรา...แบบว่าเป็นลมใต้ปีกที่ทำให้เราบินได้จนถึงวันนี้จริงๆ..
ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านและเข้ามา
ปล.มีคนบอกว่าถ้าชนะ ให้บนว่าจะบวชชี 7 วัน
อยากบวชอยู่ แบบทุกวันนี้มีอะไรน่าสนใจเยอะแยะจนเราเองยังสมาธิไม่ค่อยมีเลยแหะ
อ้อ ล่าสุดเมื่อววานนนี่เองไปงาน sme thailand expo งานน่าสนใจสำหรับผู้ประกอบการแต่ดูแล้วน่ะเหมือนว่า
เอาคนหางานเงินไปรวมกับคนหาเงินอะ เดินดูกันเองสนุกเลยล่ะ
จบด้วยไปชิวกินเบียร์ที่ country place แถวๆเมืองทอง แค่ลิตรเดียว แบบว่ามึนๆกลับมานอนสบายดีแหละ..
No Response to "เวลากับความก้าวหน้า"
แสดงความคิดเห็น